Wykresy Podstawy

Przykłady opisane w tej lekcji dostępne są w arkuszu Excela: Wykresy Podstawy.xlsx tylko ich samodzielne przerobienie daje gwarancję zapamiętania tej lekcji

Przykłady dla wszystkich lekcji szkolenia Excel 2007: ExcelSzkolenie.pl Cwiczenia Excel 2007.zip

Przykład 1.

(Arkusz: ‘Wykresy 1’)

Podstawy przygotowywania wykresów zostaną zaprezentowane na przykładzie tabeli przedstawiającej sprzedaż w okresie 12 miesięcy.

Pierwszym krokiem powinno być zaznaczenie tabeli z danymi wraz z nagłówkami wierszy i kolumn.

Następnie wybieramy z karty ‘Wstawianie’ wykres ‘Kolumnowy’ i pierwszy jego podtyp: ‘Kolumnowy grupowy’.

Wykres, który zostanie dodany do arkusza możemy przeciągnąć w wybrane miejsce, klikając go lewym klawiszem myszy i trzymając ten klawisz wciśnięty podczas przeciągania.

Możemy też zmienić wielkość wykresu ciągnąc za dowolny róg lub środek dowolnego z boków (rogi i środki boków oznaczone są kropkami).

Standardowo Excel dodaje linie siatki (poziome czarne linie na rysunku powyżej), możemy je usunąć klikając na nie (rysunek poniżej) i wciskająć przycisk na klawiaturze ‘Delete’.

W naszym przypadku legenda (niebieski kwadracik i napis sprzedaż) jest zupełnie zbędna bo na wykresie jest tylko jedna kategoria danych opisana w tytule. Aby ją skasować klikamy na niej raz lewym przyciskiem, spowoduje to jej zaznaczenie i wciskamy klawisz ‘delete’.

Obszar kreślenia wykresu (obszar z niebieskimi słupkami) automatycznie rozszerzy się zapełniając zwolnione przez legendę miejsce.

Kolejnym krokiem będzie sformatowanie osi. Po wybraniu osi (pojedynczym lewym kliknięciem myszy) możemy zmieniać czcionkę etykiet, jej wielkość i format korzystając z ikon znajdujących się na karcie ‘Narzędzia główne’.

To samo tyczy się pozostałych elementów wykresu – legendy tytułu, etykiet etc.

Klikając na osi prawym klawiszem myszy i wybierając ‘Formatuj osie...’ uzyskamy dostęp do większej ilości opcji.

W oknie ‘Formatowanie osi’, które się wyświetli, na karcie ‘Opcje osi’ możemy zmienić np. Minimum – wartość od której zaczyna się oś Y wykresu, poniżej pokazane jest że aby to zrobić należy najpierw kliknąć opcję ‘Stała’ a później wpisać np. 200.

Możemy też zmienić jednostkę główną np. ze 100 na 200 jeśli uważamy że etykiet na osi jest zbyt dużo.

Po sprawdzeniu jak działają te opcje proponuję powrócić do ustawień automatycznych poprzez kliknięcie opcji ‘Automatycznie’.

Na pozostałych kartach okna ‘Formatowanie osi’ znajdziemy wiele opcji formatowania tekstu, część z nich zostanie omówiona w kolejnych przykładach, funkcji pozostałych łatwo się domyślić z ich opisu.

Więcej o tym jakie wartości ‘Opcji Osi’ są najbardziej odpowiednie w lekcji ‘Profesjonalne Raporty dla Zaawansowanych’.

Zmienimy format osi poziomej, czyli osi X.

Na karcie ‘Wyrównanie’ okna ‘Formatowanie osi’ możemy ustalić ułożenie tekstu, ustalimy je na poziome i klikniemy przycisk ‘OK’.

Ustawmy także parametr ‘Kąt niestandardowy:’ na zero. Najprościej będzie kliknąć raz znajdującą się przy nim strzałkę w górę i raz strzałkę w dół.

W wyniku tej operacji nazwy miesięcy ustawione są poziomo ale Excel ukrył co drugą z nich.

Załóżmy, że takie rozwiązanie nam nie odpowiada, aby je zmienić musimy ponownie wejść do okna ‘Formatuj oś’, tym razem na kartę ‘Opcje osi’.

Ustalamy jednostkę interwału na 1. Jednostka interwału to mówiąc prościej „co która wartość ma być pokazywana”.

W efekcie powyżej opisanego działania pokazały się wszystkie miesiące i są one w poziomie. Niestety jednak nazwy są za długie i nachodzą na siebie.

Zmniejszenie czcionki nie załatwia tego problemu, bo nazwy będą zbyt małe i nieczytelne.

Rozwiązaniem będzie użycie skróconych nazw miesięcy, odpowiednia lista znajduje się pod tabelą z danymi.

Załóżmy, że tabela powinna pozostać nie zmieniona.

Dane mogą być pobierane przez wykres z innego miejsca niż ich opisy. Klikamy raz na dowolnym słupku, co spowoduje zaznaczenie wszystkich słupków (małe kółeczka na ich rogach) oraz pokazanie skąd wykres pobiera dane, opisy oraz tytuł (kolorowe obwódki na tabeli z danymi.

Możemy taką obwódkę przeciągnąć w inne miejsce, łapiąc za jej bok (przykładowe miejsce zaznaczone czerwonym kółkiem).

Przeciągamy opisy danych poniżej na skrócone nazwy miesięcy, po przeciągnięciu gdy tylko zwolnimy lewy klawisz myszy, opisy na wykresie zostaną zmienione.

Jak widać więc dane i ich opisy mogą być pobierane przez wykres z innych miejsc arkusza.

Jeśli nie chcemy aby skrócone nazwy miesięcy w komórkach B18:B29 były widoczne najprościej będzie zmienić kolor ich czcionki na biały.

Excel nie pokazuje wykresów lub ich elementów, jeśli dane lub opisy używane przez te wykresy znajdują się w ukrytych wierszach lub kolumnach, nie możemy więc skorzystać z polecenia ‘Ukryj’ dla tych wierszy.

Po uzyskaniu w opisach skróconych nazw miesięcy, kolejnymi krokami będą:

- poprawienie tytułu wykresu

- dodanie etykiet danych z wartościami

- dodanie linii trendu.

Zmiana tytułu polega na 2 pojedynczych kliknięciach na nim i wpisaniu właściwego tytułu.

Aby dodać etykiety danych klikamy prawym przyciskiem na dowolnym słupku i wybieramy opcję ‘Dodaj etykiety danych’

Po kliknięciu lewym przyciskiem myszy na dowolną z etykiet możemy sformatować wszystkie etykiety używając poleceń dostępnych na karcie ‘Narzędzia główne’.

Dwa pojedyncze kliknięcia w wybraną z etykiet pozwolą nam sformatować wyłącznie tą jedną wybraną etykietę.

Używa się tego aby zwrócić uwagę osoby, która będzie oglądała nasz wykres na wybrany przez nas słupek.

Proponuję powiększyć czcionkę i dodać efekt pogrubienia.

Dokładnie w ten sam sposób możemy zmienić kolor wszystkich słupków (jedno kliknięcie i wybór nowego koloru) lub tylko jednego wybranego słupka (dwa pojedyncze kliknięcia i wybór nowego koloru).

Proponuję zmienić kolor słupka z danymi za październik na niebieski jaśniejszy.

Wybierając kolory należy unikać nasyconych barw i kontrastowych połączeń. Więcej na ten temat w lekcji ‘Profesjonalne Raporty dla Zaawansowanych’.

Aby dodać linię trendu ponownie klikamy na kolumnie prawym przyciskiem i wybieramy opcję ‘Dodaj linię trendu...’

.

Wyświetlone zostanie okno ‘Formatowanie linii trendu’ na karcie ‘Opcje linii trendu’ wybieramy typ trendu. Dla wielu rodzajów danych, szczególnie tych porównywalnych (np. sprzedaż w kolejnych latach) najlepszy będzie trend liniowy. W naszym przykładzie bardziej zależy nam na ustaleniu profilu sprzedaży (sezonowości) więc użyjemy trendu Wielomianowego 6 stopnia.

Przed kliknięciem przycisku ‘Zamknij’ zmienimy jeszcze szerokość i typ linii trendu. Opcje te znajdziemy na karcie ‘Styl linii’.

W wyniku wyżej opisanych zmian uzyskamy wykres, który powinien wyglądać tak jak poniżej.

Na tym możemy poprzestać, bądź też (w zależności od poczucia estetyki), zmienić wypełnienie słupków na wykresie.

Aby to zrobić klikamy słupki prawym klawiszem i wybieramy opcję ‘Formatuj serie danych...”

W oknie ‘Formatowanie serii danych’ wybieramy kartę ‘Wypełnienie’, po czym wybieramy ‘Wypełnienie gradientowe’.

Proponuje dokonać zmian na karcie ‘Gradient’ tak jak jest to pokazana na poniższym rysunku. Opcji wypełnienia jest bardzo wiele, włącznie nawet z wypełnianiem słupków zdjęciami, zanim jednak zaczniemy je radośnie odkrywać, sugeruje zastanowić się, czy ich wykorzystanie da wrażenie profesjonalizmu i czy aby na pewno forma nie przerosła treści, którą chcemy przekazać na wykresie.

W efekcie przeprowadzonych zmian, nasz wykres będzie wyglądał tak jak poniżej.

Powyższy wykres jest już skończony.

Załóżmy jednak, że poproszono nas o przygotowanie wykresu w tym samym formacie dla sprzedaży w sztukach. Dane i opisy, dla których mamy przygotować nowy wykres znajdują się w komórkach: ‘B40:C52’.

Moglibyśmy powtórzyć wszystkie opisane wyżej operację, ale (ponieważ człowiek jest z natury istotą leniwą) skorzystamy z szybszego rozwiązania.

Zaznaczamy przygotowany wcześniej wykres i kopiujemy go (Ctrl+C).

Wybieramy komórkę przy tabeli ze sprzedażą w sztukach (np. D27) i wklejamy tam wykres (Ctrl+V).

Klikamy na jeden ze słupków nowego wykresu wybierając całą serie danych.

Powyżej w tabeli ze sprzedażą pokazane zostanie z jakich danych korzysta wykres. Klikamy lewym klawiszem myszy na bok niebieskiego prostokąta i przeciągamy go w dół na tabele z danymi ze sprzedażą w sztukach.

Po upuszczeniu prostokąta we właściwym miejscu wykres automatycznie zacznie pokazywać nowe dane.

Jest to bardzo przydatne, kiedy musimy utworzyć wiele tak samo sformatowanych wykresów, przygotowujemy jeden wykres, kopiujemy go wiele razy, po czym dla każdego z nich przeciągamy obszar pobierania danych w nowe miejsce.

Pozostało już tylko zmienić tytuł, skala pionowej osi zostanie dopasowana automatycznie o ile nie zmieniliśmy skali ręcznie w oryginalnym wykresie.

Wykresy można także przenosić na inne arkusze lub do innych plików. Inaczej mówiąc jeżeli mamy wykres w odpowiadającym nam formacie, przygotowywanie takiego samego jest stratą czasu, lepiej skopiować istniejący i zmienić źródło danych.

W przypadku kopiowania wykresów z innych arkuszy lub plików zmiany źródła danych dokonujemy poprzez kliknięcie na wykresie prawym klawiszem i wybranie polecenia ‘Zaznacz dane...’

Klikamy przycisk ‘Edytuj’ (serie danych) w oknie ‘Wybieranie źródła danych’.

Zmian dokonujemy w polach: ‘Nazwa serii:’ i ‘Wartości serii:’. Klikamy OK., dzięki czemu wrócimy do okna ‘Wybieranie źródła danych’.

Klikamy teraz drugi przycisk ‘Edytuj’, tym razem w okienku ‘Etykiety osi poziomej’.

W oknie ‘Etykiety osi’ zmieniamy zakres etykiet osi, czyli to skąd mają być pobierane opisy osi X.

Jeżeli wykres, który tworzymy ma więcej lub mniej wartości lub serii danych, możemy dokonać zmiany wielkości obszaru z którego ciągną się dane klikając na serie danych i po pokazaniu się obszarów z których pobierane są dane do wykresu wystarczy zmienić wielkość tego obszaru przeciągając jego róg w odpowiednie miejsce.

Poniżej efekt ograniczenia zakresu danych do 6 miesięcy.

Przykład 2.

(Arkusz: ‘Wykresy 2’)

Aby w najlepszy możliwy sposób pokazać dane przedstawione w poniższej tabeli na 1 wykresie należy użyć wykresu o 2 osiach.

Zaczniemy od wybrania tabeli wraz z nagłówkami. Częstym błędem jest zaznaczanie także sumy danych, wykres zawierający sumę będzie nieczytelny ponieważ pozostałe słupki będą zbyt małe aby można było właściwie ocenić różnice pomiędzy nimi.

Z karty ‘Wstawianie’ wybieramy wykres ‘Kolumnowy’ i jego pierwszy podtyp.

Wykres automatycznie przygotowany przez Exela będzie daleki od tego, co chcemy osiągnąć.

Marża w procentach została pokazana na tej samej osi, co sprzedaż i słupki ją przedstawiające pokrywają się z osią X.

Po najechaniu na słupek marży wskaźnikiem myszy, co wymaga precyzji a czasami także cierpliwości, wyświetlony zostanie komunikat przedstawiony na poniższym rysunku. To gdzie znajduje się przykładowy słupek marży zostało poniżej zaznaczone czerwonym prostokątem.

Klikamy dowolny słupek marży prawym klawiszem myszy i wybieramy polecenie ‘Formatuj serię danych…’.

W oknie ‘Formatowanie serii danych’, na karcie ‘Opcje serii’, zmieniamy ‘Oś główną’ na ‘Oś pomocniczą’ i klikamy przycisk ‘Zamknij’.

Efekt tej zmiany nie jest imponujący, pojawiła się druga oś Y z prawej strony wykresu, ale słupki Marży zakrywają słupki Sprzedaży.

Klikamy dowolny ze słupków marży prawym przyciskiem myszy i wybieramy polecenie ‘Zmień typ wykresu seryjnego…’.

Zmieniamy typ na ‘Liniowy’ i pierwszy z jego podtypów ‘Liniowy’, klikamy OK.

Wreszcie wykres który uzyskaliśmy jest bliski temu jak ma on wyglądać.

Skasujmy teraz główne linie siatki.

Wykres będzie wyglądał jeszcze lepiej jeśli słupki i linia nie będą na siebie nachodzić, uzyskamy to zmieniając maksimum skali dla Sprzedaży z 1200 na 1600.

Po tych zmianach wykres będzie wyglądał tak jak na poniższym rysunku.

Pracując z wykresami należy pamiętać, że dwa główne obszary to ‘Obszar kreślenia’, który można określić jako wykres właściwy i ‘Obszar wykresu’ który znajduje się „dookoła” obszaru kreślenia.

Klikając na każdy z tych obszarów prawym klawiszem myszy, uzyskujemy dostęp do innych poleceń.

Obszar kreślenie rozciągamy w prawo i nieco zwężamy, aby pod nim zmieściła się legenda. Najszybciej będzie to zrobić łapiąc za jego dolny prawy róg i przeciągając zgodnie ze strzałką na poniższym rysunku. Następnie przenosimy legendę pod wykres i rozciągamy ją, opisy danych same ustawią się jeden obok drugiego gdy tylko obszar legendy będzie płaski i wystarczająco szeroki.

Po tych zmianach wykres powinien wyglądać tak jak poniżej, oczywiście to jak rozmieścimy poszczególne elementy wykresu zależy od indywidualnego poczucia estetyki.

Pozostało już tylko dodanie tytułu wykresu. Po zaznaczeniu wykresu, na karcie ‘Układ’ klikamy na ‘Tytuł wykresu’ i wybieramy ‘Wyśrodkowany tytuł nakładany’.

Po tym jak napis ‘Tytuł wykresu’ pojawi się na wykresie, klikamy nań i wprowadzamy ‘Sprzedaż i Marża 2011’.

Po kliknięciu prawym przyciskiem na tytule możemy zmienić wielkość czcionki, proponuję wybrać 14.

Wykres możemy uznać za skończony.

Przykład 3.

(Arkusz: ‘Wykresy 3’)

W tym przykładzie chcemy pokazać na jednym wykresie dane Sprzedaży i Zamówień dla pewnego producenta.

Obie zmienne przyjmują wartości w milionach jednak w przypadku sprzedaży są to setki milionów a ilość zamówień to milion i kilkaset tysięcy.

Dlatego też nie jest możliwe pokazanie obu danych na zwykłym wykresie liniowym, gdybyśmy spróbowali to zrobić, linia dla zamówień byłaby płaska i w okolicy zera, co nie dałoby nam możliwości przeanalizowania jej zmienności.

Dodatkowo chcielibyśmy na skali osi X mieć zarówno podział na miesiące jak i kwartały.

Skorzystamy z wykresu: Liniowego o dwóch osiach.

Zaznaczamy cały obszar danych wraz z nagłówkami wierszy i kolumn i z karty ‘Wstawianie’ wybieramy wykres liniowy i pierwszy jego podtyp.

Wykres, który został wstawiony, automatycznie załatwił jeden z naszych problemów, oś X ma podwójne opisy, brakujące miesiące zostaną dodane kiedy poszerzymy wykres.

Pierwszym krokiem będzie dodanie drugiej osi. W tym celu należy kliknąć na linię przedstawiającą Zamówienia prawym przyciskiem myszy. Ponieważ pokrywa się ona z osią X, może to wymagać kilku prób i nieco cierpliwości. Kiedy nam się to uda, wybieramy polecenie ‘Formatuj serię danych i na karcie ‘Opcje serii’ zaznaczamy ‘Oś pomocniczą’ (zostało to dokładnie pokazane w poprzednim przykładzie).

Skutkiem ubocznym dodania drugiej osi jest to że obszar kreślenia stał się jeszcze węższy a sam wykres nieczytelny.

Zyskamy nieco na przejrzystości jeśli skasujemy linie siatki, rozszerzymy obszar kreślenia w prawo, a legendę przeniesiemy na obszar kreślenia. Efekt tych zmian widoczny jest poniżej. Niestety wciąż linie na siebie zachodzą i przecinają się, a dziesiątki zer w jednostkach na osi nie wyglądają profesjonalnie.

Wybierzmy formatowanie pomocniczej osi Y.

Na karcie ‘Opcje osi’ wybierzmy Jednostki wyświetlania ‘Miliony’.

A na karcie ‘Liczby’ dodajmy jedno miejsce po przecinku.

Teraz podobnie sformatujemy główną oś Y.

Dodatkowo ustawimy minimum na 100 milionów a maksimum na 300 milionów. Aby ustalić jakie wartości max i min zapewnią przejrzystość danego wykresu wystarczy przeprowadzić kilka prób.

Po wprowadzeniu wyżej opisanych zmian oraz formatowaniu (wyłączenie pogrubienia dla tekstów ‘Miliony’ oraz przeniesienie ich bliżej liczb, rozciągnięcie obszaru kreślenia), ostateczna wersja wykresu wygląda tak jak na poniższym rysunku.

Jeżeli dla wszystkich osób, które będą korzystały z tego wykresu jest oczywiste, że dane są w milionach, możemy tą informację wykasować, zyskując jeszcze trochę miejsca na zwiększenie obszaru kreślenia. Do powyższego wykresu możemy też dodać tytuł.

Przykład 4.

(Arkusz: ‘Wykresy 4’)

Poproszono nas o przygotowanie wykresu kołowego z informacjami o stanach magazynowych 4 produktów wg ich wartości.

Zaznaczamy tabelę i z karty ‘Wstawianie’ wybieramy wykres ‘Kołowy’ i jego podtyp ‘Kołowy 3-W’.

Wykresy 2-W są bardziej czytelne, niestety ze względu na atrakcyjną formę wykresy 3-W stały się popularniejsze i często odbiorcy takich wykresów właśnie oczekują.

Znajdywanie produktów za pomocą małych kwadracików z ich kolorami w legendzie jest dość męczące, a w przypadku gdy elementów jest dużo lub ktoś ma problem w rozpoznawaniu zbliżonych kolorów wręcz niemożliwe. Kasujemy legendę poprzez jej zaznaczenie i wciśnięcie przycisku Del.

Kolejnym krokiem będzie kliknięcie wykresu prawym klawiszem i wybranie polecenia ‘Dodaj etykiety danych’

Klikamy dowolną etykietę prawym klawiszem i wybieramy ‘Formatuj etykiety danych…’.

W oknie ‘Formatowanie etykiet danych’ na karcie ‘Opcje etykiet’ wybieramy: ‘Nazwę kategorii’ i ‘Wartość procentową’, a poniżej ‘Koniec zewnętrzny’.

Kolor wycinka możemy zmienić klikając na nim dwa razy pojedynczo (z przerwą pomiędzy kliknięciami) co spowoduje jego zaznaczenie (małe kółka), po czym z karty ‘Narzędzia główne’, wybieramy kolor, zmiany są widoczne na bieżąco na wykresie podczas przesuwania kursora myszki nad kolorami.

Aby wysunąć wybrany wycinek wystarczy go zaznaczyć i przeciągnąć od środka wykresu. Używa się tego aby zwrócić uwagę odbiorcy właśnie na ten fragment.

Po dodaniu pogrubienia do etykiet danych i dopisaniu tytułu, wykres będzie wyglądał tak jak na poniższym rysunku.

Wykres kołowy możemy obracać wokół jego środka, samemu decydując który fragment będzie na górze a który na dole.

Po kliknięciu prawym klawiszem myszy wybieramy polecenie .Obrót 3-W…’.

Obrót na osi X powoduje obracanie się wykresu wokół jego środka.

Obrót na osi Y powoduje pochylanie się wykresu.

Zwiększanie Perspektywy powoduje że wykres staje się mniej czytelny, a wycinek będący na dole wydaje się większy niż jest w rzeczywistości.

Wykres z danych, które nie znajdują się w ciągłej tabeli.

Nic nie stoi na przeszkodzie aby przygotować wykres dla danych, które nie znajdują się w ciągłej tabeli. Zaznaczamy odpowiednie wartości stanów magazynowych i odpowiadające im opisy. Gdyby połączyć zaznaczone komórki stworzyłyby prostokątną tabelę.

Excel może sobie nie poradzić z utworzeniem wykresu, jeśli dane będą rozmieszczone tak że z zaznaczonych komórek nie da się utworzyć prostokątnej tabeli z danymi lub gdy zaznaczony obszar będzie zawierał scalone komórki.

Wynikiem zastosowania powyższej metody będzie wykres niczym nieróżniący się od wykresu przygotowanego na podstawie jednej ‘ciągłej’ tabeli.

Możemy przystąpić do jego formatowania.

Przykład 5.

(Arkusz: ‘Wykresy 5’)

W tym przykładzie nie wprowadzam nowej wiedzy chciałbym tylko pokazać, że pomimo tego, że na pewnym etapie zaawansowania opcje oferowane przez Excel przestają wystarczać, jednak dzięki kreatywnemu wykorzystaniu istniejących możemy tworzyć wykresy zgodnie z naszymi potrzebami.

W pewnej firmie w pierwszej połowie roku wzrost sprzedaży w porównaniu do ubiegłego roku był bardzo stabilny i wynosił około 5%, można by więc przypuszczać że w drugiej połowie roku wzrost sprzedaży będzie rósł podobnie.

W 3Q firma wprowadziła nową promocję, która trwała do końca roku i dzięki której udało się podwyższyć wzrost sprzedaży do 7,3%, gdyby nie zaszły inne zmiany należałoby przypuszczać, że wzrost sprzedaży w 4Q także wynosiłby około 7,3%.

Kierownictwo firmy zachęcone pozytywnymi wynikami pierwszej promocji w 4Q wprowadziło kolejną, obowiązującą równolegle. Na skutek tego sprzedaż w 4Q wzrosła o 10,2%.

Opisana powyżej sytuacja została przedstawiona w poniżej w tabeli.

(Określenie ‘business as usual’ jest powszechnie używane do opisania sytuacji, w której firma nie wprowadza istotnych zmian w swojej działalności).

Opisaną powyżej sytuację chcielibyśmy przedstawić na wykresie liniowym, z użyciem efekt rozgałęzienia się linii.

Efekt ten uzyskamy dzięki ustawieniu serii danych tak, aby ta mająca być na wierzchu (‘business as usual’) była ostatnią kolumną w tabeli.

Zaznaczamy tabelę z danymi i wstawiamy wykres liniowy (pierwszy z jego podtypów).

Ponieważ wiele wykresów jest przygotowywana w celu wklejenia ich do prezentacji w programie Power Point, sformatujemy ten wykres tak, aby dobrze wyglądał na slajdzie.

Dość często profesjonalne prezentacje mają ciemne tła, w poniższym przykładzie zmieniliśmy kolory wszystkich elementów wykresu tak, aby były dobrze widoczne na ciemnym tle.

Z karty ‘Projektowanie’ (widocznej dopiero po zaznaczeniu wykresu) wybieramy ‘Styl 42’.

Następnym krokiem będzie wykasowanie tła obszaru kreślenia i głównych linii siatki (zaznaczamy te elementy i wciskamy przycisk ‘Del’ lub ’Delete’.

Zmieniamy format etykiet osi Y na wartość procentową bez miejsc dziesiętnych, zwiększamy czcionkę opisów obu osi i dodajemy do niej pogrubienie.

Rozciągnięcie legendy w pionie spowoduje że opisy będą bliżej linii, dzięki czemu wykres będzie bardziej czytelny.

Dodamy teraz etykiety danych do linii ‘business as usual’.

Dwa pojedyncze kliknięcia, w obszarze zaznaczonym poniżej czerwonym kwadratem, pozwolą nam wybrać tylko 1 punkt danych na czerwonym odgałęzieniu wykresu i dodać etykietę danych tylko do niego.

Operację tą ponawiamy dla drugiego punktu czerwonego odgałęzienia, oraz dla ostatniego punktu niebieskiej linii.

Etykiety danych przesuwamy tak aby nie nakładały się na linie i dodajemy tytuł wykresu.

Jeżeli tak przygotowany wykres wkleimy do programu PowerPoint, uzyskamy tło wykresu które może różnić się od tła naszej prezentacji.

Aby wykres miał ‘przezroczyste’ tło, klikamy na nim prawym klawiszem i wybieramy polecenie ‘Formatuj obszar wykresu…’.

Na karcie ‘Wypełnienie’ wybieramy ‘Brak wypełnienia’ a na karcie ‘Kolor krawędzi’, ‘Brak linii’.

Po wklejeniu do PowerPoint tak przygotowanego wykresu będzie on miał tło takiej jak prezentacja.

Jeżeli zmienimy dane w pliku Excela, wykresy w PowerPoint zostaną automatycznie zaktualizowane.

Przykład 6.

(Arkusz: ‘Wykresy 6’)

Jeżeli chcemy połączyć na jednym wykresie podwójne opisy na skali X i przerwy pomiędzy seriami danych wystarczy do tabeli z danymi dodać kolumny w miejscach gdzie mają znajdować się przerwy. Aby puste kolumny nie szpeciły tabeli możemy je zwęzić tak aby nie było ich widać, ale nie możemy ich całkowicie ukryć ponieważ Excel nie pokazuje na wykresach danych z ukrytych kolumn i wierszy. W poniższym przykładzie wąskie kolumny to G (pomiędzy F i H), L (pomiędzy K i M) oraz Q (pomiędzy P i R).

Przykład 7.

(Arkusz: ‘Wykresy 7’)

Nasze wykresy możemy uatrakcyjnić poprzez dodanie do słupków lub obszarów obrazków z logo firm konkurujących z naszą.

Dla osób zajmujących się daną branżą taki wykres będzie wiele mówił już na pierwszy rzut oka.

Zacznijmy od przygotowania zwykłego wykresu słupkowego i wklejeniu znaków firmowych do arkusza Excela. Logo każdej firmy łatwo jest znaleźć i pobrać z Internetu.

Obrazek do Excela możemy wstawić poprzez polecenie ‘Obraz’ z karty ‘Wstawianie’ jeżeli odpowiedni plik mamy zapisany na naszym komputerze, lub też zaznaczając obrazek i kopiując go (Ctrl+C) np. ze strony firmy lub wyszukiwarki obrazów Google i wklejamy po uaktywnieniu Excela (Ctrl+V)

Wykres formatujemy do takiej postaci jak na poniższym obrazku.

Wybieramy pierwsze logo i kopiujemy je (Ctrl+C). Klikamy na dowolny słupek wybierając całą serie danych. Wklejamy obrazek wciskając Ctrl+V.

Logo firmy 1, zostało wklejone do wszystkich słupków i rozciągnięte.

Klikamy dowolny słupek prawym klawiszem myszy i wybieramy polecenie ‘Formatuj serie danych…’.

W oknie ‘Formatowanie serii danych’ na karcie ‘Wypełnienie’ klikamy opcję ‘Ułóż w stos’.

Obrazek z logo pierwszej firmy  został ułożony w stos na każdym ze słupków.

Kopiujemy teraz drugie logo i wybieramy tylko drugi słupek (dwa pojedyncze kliknięcia lewym przyciskiem myszy).

Wklejamy logo 2 firmy tylko do drugiego słupka. Powtarzamy to dla trzeciego logo,

Ostateczny format zależy od indywidualnego poczucia estetyki.

Poniżej przedstawione szerokie słupki uzyskałem zmieniając ‘Szerokość przerwy’ na karcie ‘Opcje serii’ okna ‘Formatowanie serii danych’.

Więcej informacji na temat tworzenia wykresów znajdziesz w lekcjach:

Wykresy dla zaawansowanych

Wykres przestawny